Zofia

Być emerytką  to wspaniała żecz.Tak wiele można z życia brać.By spotkać przyjaciół na UTW staram się biec.Mam sześcioletnią wnusię Zuzannę- której  poświecam czas.Za rączkę biorę ją, idę na stare miasto do parku by w pamięci wracać do dzieciecych lat.Patrzeć jak w koło zmienia się moje miasto ,opowiadam Jej
i wspominam miniony czas